Aleksander Pardus

Komornik Dla Warszawy-Mokotowa

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 3 grudnia 1999 r. w sprawie udzielania pomocy na usamodzielnienie wychowankom opuszczającym niektóre placówki opiekuńczo-wychowawcze, resocjalizacyjne, zakłady dla nieletnich oraz rodziny zastępcze. (Dz. U. z dnia 10 grudnia 1999 r.) Na podstawie art. 31c ust. 4 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001) zarządza się, co następuje: § 1.  Rozporządzenie reguluje sprawy dotyczące udzielania pomocy w integracji ze środowiskiem oraz w usamodzielnieniu się, zwanej dalej "pomocą w usamodzielnieniu", wychowankowi opuszczającemu placówkę opiekuńczo-wychowawczą, resocjalizacyjną lub zakład dla nieletnich, w których objęty był opieką całkowitą, albo rodzinę zastępczą, zwanemu dalej "usamodzielnianym wychowankiem", obejmujące:   1)   rodzaje placówek, których usamodzielniani wychowankowie uprawnieni są do korzystania z pomocy w usamodzielnieniu,   2)   warunki i kryteria, które powinien spełniać usamodzielniany wychowanek oraz jego rodzice lub dziadkowie, uprawniające do pomocy w usamodzielnieniu,   3)   szczegółowe zasady udzielania pomocy w usamodzielnieniu oraz wysokość specjalnego świadczenia pieniężnego na zagospodarowanie,   4)   wartość i składniki pomocy rzeczowej (wyprawki) dla usamodzielnianego wychowanka opuszczającego placówkę, o której mowa w § 2 pkt 1-7. § 2.  Pomoc w usamodzielnieniu przysługuje usamodzielnianemu wychowankowi opuszczającemu rodzinę zastępczą albo następującą placówkę, zwaną dalej "placówką":   1)   dom dziecka,   2)   rodzinny dom dziecka,   3)   specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy,   4)   placówkę resocjalizacyjną - młodzieżowy ośrodek...